Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym
dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies. Dowiedz się więcej.
W języku czeskim rzeczownik odmienia się przez 7 przypadków.
Przypadki:
1. Nominativ - kdo? co?
2. Genitivus - není koho?, čeho? Lub čí?
3. Dativ - dam komu?, čemu?
4. Akuzativ - vídím koho?, co?
5. Vokativ - voláme!
6. Lokál - (o) kom?, o čem? (zawsze z "z" lub "s")
7. Instrumentál - kým? čím?
Występują trzy rodzaje rzeczownika:
- męski - żywotny dla osób i zwierząt rodzaju męskiego i nieżywotny dla przedmiotów (mužský, maskulinum) (on)
- żeński (ženský, femininum) (ona)
- nijaki (střední, neutrum) (ono)
Istnieje 6 deklinacji dla rodzaju męskiego, 4 dla żeńskiego i 3 dla nijakiego.